W Polsce do ogrzewania domów, gotowania albo podgrzewania obiadów gaz ziemny wykorzystuje ok. kilkanaście milionów ludzi. Dostawca gazu ziemnego wystawia rachunki czasami przypominające czarną magię.

Gaz ziemny wycenia się za 1 metr sześcienny. Średnia opłata oscyluje pomiędzy 1,30 a 1,50 zł netto za 1m3 - zależnie od konkretnego regionu kraju oraz od tzw. grupy taryfowej. Sam gaz jest dosyć niedrogi. Jego używanie jest opłacalne szczególnie dla mieszkańców nowych oraz dobrze ocieplonych termicznie domów, którzy nie posiadają ani czasu, ani ochoty wykorzystywać węgla albo ogrzewania elektrycznego. Ogólnie znana żółta rurka jest wciąż pragnieniem znacznej ilości właścicieli domów. W praktyce opłata za gaz jest sumą takich czynników jak opłata taryfowa, którą traktuje się jako stałą miesięczną należność za sklasyfikowanie do konkretnej taryfy. Im jest ona mniejsza, tym niższa jest opłata. W ramach opłaty za gaz wchodzi ponadto abonament, który musi być opłacany z tego powodu, że gazownia jest gotowa dostarczać materiał opałowy.

Kolejnym czynnikiem wliczającym się w ramy opłaty za gaz jest opłata sieciowa stała, czyli zryczałtowana cena za utrzymywanie sieci. Chodzi tu m.in. o różnorodne naprawy, renowacje itp. W ramach omawianej opłaty jest jeszcze opłata sieciowa zmienna, którą płacimy za dostarczenie gazu o konkretnych właściwościach. Na bazie zapisów jakościowych odbiorcy mają prawo kwestionować jakość gazu oraz domagać się odszkodowania. Jeszcze innym czynnikiem jest cena gazu, czyli nettometr gazu. Jego cena różni się zależnie od wybranej taryfy oraz regionu kraju.

Ostatni czynnik to zużycie, które jest przedstawione w metrach sześciennych. Jest to fundamentalny składnik opłaty za gaz.

Tak samo niebanalne materiały odnoszące się do nakreślanej problematyki znajdziesz tu - zobacz więcej w tym omówieniu (https://mediatalk.com.pl/). Przeanalizujesz tę sprawę od innej strony.

Można dzięki niemu zestawić zużycie z poprzednim okresem rozliczeniowym.