W księgowości bardzo istotnym zagadnieniem dotyczącym rezerw tworzonych w rachunkowości jest technika ich wyceny. Instrumenty gospodarcze ustalają rezerwy z różnych tytułów, zwykle jako rezultat obowiązku prawnego.

Ustalanie wartości rezerw, ze względu na ich niejasny charakter i towarzyszące im zagrożenie, związane jest z prognozami, kosztorysowaniem, oznaczaniem prawdopodobieństwa, braniem pod uwagę ogromnej ilości informacji bieżących i historycznych. Zwykle do wyceny rezerw podmioty muszą stosować zagmatwane formy wyceny bazujące na wielu założeniach. Od dwóch lat, bo od roku 2013, sprawa wygląda tak, że sposób księgowania wymiany statusu rezerw na świadczenia pracownicze uzależniony jest od tego, w jaki sposób msr 19 klasyfikuje dane świadczenie.



Bardzo ważne jest to, aby aktuariusz opisał, w jaką część zmiany stanu rezerw trzeba wliczać w inne całkowite dochody, a jaka część trafi w zyski i straty. Bardzo ważna jest prawidłowa wycena rezerw, gwarantująca rzeczowość informacji wyszczególnionych w sprawozdaniu finansowym, bowiem ilość rezerwy może mieć duży wpływ na obraz sytuacji majątkowej i finansowej podmiotu i jego końcowy wynik finansowy. Międzynarodowy standard rachunkowości, czyli msr 19 (poznaj szczegóły), definiuje technikę wyceny rezerw na świadczenia pracownicze. Oprócz określenia, jaką metodą powinna być sporządzona wycena, wskazuje spis wymaganych ujawnień, które powinien mieć raport aktuarialny, jaki jest podpisywany przez aktuariusza. Przede wszystkim ogromny nacisk położono na ustalenia pozycji bilansu otwarcia i bilansu zamknięcia, czyli na konieczność wskazania zmiany stanu konkretnych rezerw. Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 19 (czyli msr 19) nakazuje ujawnienia elementarnych założeń aktuarialnych, jakie mają wpływ na to, jaki wynik daje wycena sawyer wycena wartości przedsiębiorstwa aktuarialna.

Jak widać wycena rezerw jest to bardzo poważne zagadnienie i studiowanie tematu może sporo zająć. Szalenie istotna jest tu pozycja aktuariusza, który musi być profesjonalistą w swojej dziedzinie. Powinien być sprawny w obliczaniu zagrożeń oraz wartości bieżącej projektów finansowych, zwłaszcza długoterminowych czy obciążonych dużym ryzykiem. Obecnie praca aktuariusza związana jest z branżą ubezpieczeń i emerytur. Do jego zadań należy również wycena zobowiązań wobec klientów.